The haunted house of the south // බිත්ති හතර මැද

There stand four walls in ruins
of a home that once was
Way down a road
that runs deep
south
along the spread of lazy shore 
Them walls
they stand enclosing emptiness
in their faded yellow 
a pale horizon marks 
that faithful day
when the big waves rampaged
They say this place is haunted

this shell of what was before
At dusk
lingers a calming scent of incense,
from where the small shrine was

On a moonless night
you could make out clearly
A woman’s long sigh
and children...
children reading out rhymes
echoing,
in the gloom's clasp 

Yet
one could not help
but wonder
Why
you never hear
The last gasps for life
or the  haunting shrieks of death
Why
they waned
and only the sighs of living
remained 



වසර ගණනකට පෙ‍ර අද වගේම දවසක, 
කුරිරු මහා රළ පෙලහර විත් ඉතිරි කර ගිය බිත්ති හතරක් මැද , එහි වූ ජිවිත වලසුවඳ ඉතිරි වෙලාලු .
දකුණට දිවෙන පරණ පාර අයිනේම වූ මේ නිවසේ හොල්මන් තියනවා කියලා කියත් පළාතේ අය .

හවසට හවසට දැනේලු හඳුන් කූරු  සුවඳක් , පහන් පැල  තිබුණු මානෙන් . 
අමාවක රෑට ඇහෙනවාලු ගැහැණියකගේ (දිගු) සුසුම් ලන හඬ . පොඩි උන් කවි පාඩම් කරන හඬ, තාලයට  .

නමුදු කිසිදාක නෑහේ  මර ලතෝනි , උන් නැගු,  දියවර බිලිගනිද්දී උන් දිවි .

මේ බිත්ති හතර මැද ඉතිරි වෙලා උන්ගේ ජීවිතවල සුසුම්   විතරක්