පොටෝ ගැසීම

පොඩි කාලේ අපිට හැපී බේත් ඩේ නොතිබුනද , උදේට කිරිබතක් සැදුනේය . තෑගි ලැබුනාද නොලැබුනාද හරියට මතකයක් නැත . එක වරක්නම් හුලං ගේ කඩයෙන් බැට්  පිත්තක් ලැබුණු බවද . අත්තා  හැමවිටම , උදේට වඳින විට , මහජන සම්පත මුල් තෑග්ග ඇදුනු විට , උපන් දිනේට ගෙනත් දෙන බයිසිකලය ගැන සිහි කල බවද මතකය . පාටි නොතිබුණද ,  හවසට පරාක්‍රම පොටෝ එකෙන් , පරාක්‍රම අංකල් කැමරාවත් අරන් ආවේ පොටෝ කීපයක් ගන්නය . එය ෆිල්ම් කැමරාවකි . අපිව තනි තනිව , මෙන්ම පවුලේ පින්තුරත් ඔහු ගත්තේය . විනාඩි කීපයක් හුස්ම අල්ලා ගෙන සිටියේ , කැමරාව නිශ්චල ව තබා ගැනීමට ඔහු නොව , චායාරූපයට පෙනී සිටි අපිය . බොහෝ විට ඒවා , බලෙන් ඉන්දවා , තුෂ්නිම්භූත වූ අයුරක් ගත්තේය . මේ විශ්මිත උපකරණය හා බැඳී ශිල්පය මට විශ්වකර්ම ශිල්පයක්ම වූයේ  අපේ නිවසේ කැමරාවක් නොවුණු බැවිනි . 

මගේ මීළඟ මතකය අප්පච්චි කාගේදෝ කැමරාවක් ඉල්ලා ගෙන ආ දිනයකි . එහි ෂොට් දොළහක රෝලක් තිබුණු බවද , චායාරූප දහයක් ගැනීමෙන් පසුව ඉතුරු දෙක ගැනීමට මට දුන් බවද . කැමරාව ගෙන ගොස් නිදිකුම්භා මලකට මානනු දුටු අම්මා , නාස්ති කිරීම ගැන මට බැණ  වැදුණු බවද මට මතකය .  මම රැකියාවක් කරන තෙක් මට කැමරාවක් නොතිබුණි . රැකියාවට ගිය මුල් වසරේම , මම කාර්ගිල්ස් එකෙන් පොඩි කොඩැක්  කැමරාවක් ගතිමි . අවසාන රාමුව ගත පසු එය මුද්‍රණය කරන තෙක් මට තිබුනේ මහා නොඉවසිල්ලකි . ඒ රූප කෙසේදැයි දැක ගැනීමේ කුතුහලයය .
එය හැඟීම , ත්‍රිල් එක ෆිල්ම් කැමරාවලින් ඩිජිටල් කැමරාවලට මාරු වීමත් සමග නැති වේ . බොහෝ රූ හරියට නාභිගත වී නොතිබුණි . සමහර ඒවා කළුම කලුය . 
කුඩා කළ තිබු දැඩි ආසාව , හා විශ්මිත බව නිසාමදෝ චායාරූප කරණය ගැන මට ඇත්තේ මහත්වූ ලාලසාවකි . පොටෝ ගහන්න නම්, මොහොතකට ඔබ ඔබේ හුස්ම අල්ලා ගත යුතුය . ඒ කියන්නේ කාලය නවත්වා ගත යුතුය . චායාරුපයක් යනු එක අයුරකින් නැවැත්වූ කාලයේ හරස්කඩකි . මා වඩාත්ම කැමති , ජීවන රූප හෙවත් street  photography වලටය . එය මා ජීවත් වන තැන අනුව ප්‍රායෝගිකය. එවැනි චායරුපයක් කතාවක් කියයි . කතාව ඇඳෙන්නේ එය දකින්නාගේ මනසේය . 

ඉඳහිට මා චායාරූප පළකලද . චායාරූප ගැනම ලිවීම වෙනම තැනක විය යුතුයැයි මම සිතුවෙමි .නිවී හැනහිල්ලේ සිතා , ලියන මේ සටහන්  ඉංග්‍රීසියෙන් පළකරන්නේ , එහි ඉලක්ක පාඨකයන් පරාසය ටිකක් පුළුල් නිසාය . අනෙක, සමහර අදහස් සහ වදන්  සිංහලට පෙරලීමට ඇති අපහසුව නිසාය .

ගිහින් බලන්න . කියවන්න . අදහස් දක්වන්න 

Pinchpointfotos