කොහොමද ශාන්ත ...කාලෙකට පස්සේ

හරියටම කාල වකවානු මට ගලපා  ගන්න බෑ  , ඒත්  කාලයක් තිබුනා ඉරිදා දිවයින පත්තරේ එනකන් බලා ගෙන හිටපු . රාවය එහෙම එන්න කලින් .. රටටම උඩින් කළු වලාකුලක් පැතිරුණු . මානි ලා , කසුරි ලා ලියපු දේ ඒ කාලේ අපේ අදහස් එක්ක ගැලපුණු . 

පත්තරේ අතට ගත්තම කොලම්  ටිකත් කියවලා , කෙටි කතාවත් කියවලා , කවි ටිකත් කියවන අතරේ කුරුටු ගෑවුණු කළු සුදු සිතුවමක් එක්ක මොහොතකට තනි වෙනවා හිත .  රේඛාවන් ලඟින් ලඟින් ඇඳිලා මවන චමත්කාරය . සුදු පාට වැඩි , නෙගටිව් ස්පේස් වැඩි , අමුතුම විදියකට කන්ට්‍රාස්ට්  වෙන ඒ සිතුවම් ඇන්දේ ශාන්ත කේ හේරත් .  ඒ කාලේ මමත් චිත්‍ර ඇඳපු  හින්දද මන්දා මම හරිම වින්දනයක් වින්දා .

පහු කාලේක  මොවුන්ගේ හැඩ  රුව හොයන්න ගත්තම , හමුවුනා පින්තුරයක් කෙහෙදැරි මිනිසෙක්ගේ , හිසකේ පැත්තට වගේ පීරූ . එතකොට තමයි මතක් උනේ මේ මනුස්සයා  , අර සිතුවම් අතරත් හිටියා නේද කියලා . ඔහුගේ චිත්‍ර වල හිටියෙත් ඒ වගේ ම වේලිලා ගිය මිනිස්සු ගෑණු . නොදැනීම  වගේම දැන දැනම ඔහුගේ චිත්‍ර වලින් මම අභාසය ගත්තා .

මේ ලඟදි මුහුණු පොතේ සැරිසරණ  කොට මට නැවතත් හමු උනා ශාන්තව . අපි වගේම , ශාන්තත් වයසට ගිහින් . ඔහුගේ සිතුවමුත් නාකි වෙලා . ඒත් ඒ අමුතු චමත්කාරය තවමත් තියෙනවා . ඔක්කොටම වැඩිය පරණ මිතුරෙක් හමුවුනා වගේ හැඟීමක් දැනෙනවා . මේ කාලේ අතරතුර දී  කොච්චර නම් දේවල් සිද්ද වෙලාද , කොච්ච‍ර නම් දේවල් තියෙනවද අපිට කතා කරන්න