සල්ලයිට් , ඔරෙන්ජන් බාර්ලි හා සිංහලේ// Lessons in Rebranding

අසූව දශකයේ අග හෝ අනූව දශකයේ මැද භාගයේ, අලුත් තාලේ දැන්වීමක් ප්‍රචාරය විය.  එවකට කිසිවෙක් වැඩි අවධානයක් යොමු නොකළ සල්ලයිට් කෑල්ල , අලුත්ම එළියකින් එළි බසින ලදී . රෙද්දේ හැට්ටේ ඇඳි , නාඹර ගැමි ලියන් (ඒ වෙනකොටත් ෆැන්ටසියක්ම පමණි) , පෑදී දිය ගලන දොළක රෙදි සේදුහ . නම සල්ලයිට් වුවද , අයිතිය යුනි ලීවර් සමාගමට වුවද , ගම , අපේ කම , දවටනයකින් ඔතා , ගැමි සුවඳ කවා සල්ලයිට් දොරට වැඩි කළ විට ඒ බව අමතක විය .

සල්ලයිට් එතැන් පටන් අපේ දෙයක් විය .  රී බ්‍රෑන්ඩින් එවන් ය .

හැත්තෑ හතේ ධර්මිෂ්ට සමාජේත් එක්ක , ආර්ථිකයේ ගේට්ටු විවෘත විය . ටික කලක් යත්ම,  දශක ගණනාවක් පරක්කු වී වුවද , බටහිර ජනප්‍රිය සංස්කෘතික වෙළඳ භාණ්ඩ කොලොම් තොටින් ගොඩ බැස්සෝය . කොකා කොලා එවැන්නකි . ඔරෙන්ජන් බාර්ලි , ලංකා ලයිම් , ක්‍රීම් සෝඩා වලින් සන්තර්පණය වුනු තරුණ සමාජය , පොෂ් සහ වෙන්ඩ පොෂ් සමාජය මේ අලුත් රසය වැළඳ ගත්හ .

නැවතත් අසූව අනූව දසකයේ,  රී බ්‍රෑන්ඩින් ව්‍යාපාරයක් විය . 

හන්දියේ කඩේ තට්ටුවේ ( අයිස් පෙට්ටියට වත් වද්දා ගැනීමට තරම් නොවූ ) දුවිලි ගැහුණු ඔරෙන්ජන් බාර්ලිය නව අනන්‍යතාවයක් සමග දොරට වැඩියා ය . පැකේජින් එක නොස්ටෙල්ජියාව විය . කොකා කොලා බිව් ගමෙන් නගරයට ආ තරුණ පරපුරට නොස්ටෙල්ජියා රස  කැවීමට ඒ දැන්වීම් සමත් විය . 

රසය පමණක් නොව , ඒ සන්නාමය චිත්ත සන්තාපය තුළ , නැවුම් වටිනාකමක් ඇති කිරීමට තරම් සමත් නො වුනිදැයි මට විටෙක සිතේ 

සිංහලේ එවැනි බ්‍රෑන්ඩ් එකක්ය . 

සුද්දන් රට පාලනය කලේ ජාතීන්  අනුව බෙදාය . එය කෙතරම් දුරට සුක්ෂමව කළේදැයි ටැමිල් යුනියන් , මුවර්ස් , සිංහලීස් ස්පෝර්ට්ස් ක්ලබ් වැනි ක්‍රීඩා සංගම් ඇති කිරීම මගින් ඔප්පුවේ . ආගම් අනුව පාසැල් පිහිටුවීම, බර්ගර් යනුවෙන් ජාතියක් ඇති කිරීම  මේ කරුණට තවත් නිදසුන් යයි සිතමි . 
ඇත්තටම අපේ රටට බොහෝ දේ ලැබුනේ කාලයට පෙරය . ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වේවා, සමාජවාදය වේවා , ජාතික සමගිය වේවා , එක්සත් රටක් වේවා , ලැබුනේ පාවිච්චි කිරීමට නොදන්නා , ඒවා හැන්ඩ්ල් කිරීමට ශක්‍යතාවයක් නොමැති සමාජයකට ය . (නමුත් මේවා නිසා මහා විනාසයක් නොවුනේ සමාජයේ අරටුව තුළ වූ  පරම්පාරික පුරුද්දෙන් වූ මුදු බව, ඉවසා දරා ගැනීමේ ශක්තිය  නිසා යයි මම උදක්ම විශ්වාස කරමි) . හතලිස් අටේ සුද්දෝ නිදහස දෙන්නට හැදුවේ එක රටකට නොව රටවල් දෙක තුනකටය . නමුත් කවුරුන් කොහොම කිව්වත් එක්සත් ජාතික පක්ෂය පිහිටුවීමෙන් එය වැලකිනි  (වැලකුනා නොව කල් ගියා යයි ඔබ කීවොත් මම එයටද විරුද්ධ නොවෙමි ) . නමුත් උඩින් වැටුණු ඒ එක්සත් රට අල්ලා ගැනීමට  අපි සුදානම් වී නොසිටියෙමු .

නමුත් එක දෙයක් නම් නිවැරදිය, එදා එසවූ කොඩියේ රාමුවෙන් එළියේ හීනී පාට තීරු දෙකක් නම් නොවිය . සියල්ලම එකම රාමුවක් තුලය. ඒ කහ පාට රාමුව බෞද්ධාගම යයි අර්ථකථනය නොවී, ලාංකික සංස්කෘතිය වුවා නම් ...  

"ශ්‍රීලංකා "  නමැති බ්‍රෑන්ඩ් එක , අපි බොහෝ වරක් රී බ්‍රෑන්ඩ් කර ඇත්තෙමු . මේ බ්‍රෑන්ඩ් එකෙන් ස්පින් ඕෆ්  (Spin off brands ) බිහිවෙන තරමට , (එනම් ලයිම් සල්ලයිට් , ලෙමන් සල්ලයිට්  මෙන් විවිධ ප්‍රභේද බිහිවෙන තරමට)  ඈතට එය අප තල්ලු කර ගෙන ගොස් ඇත . එවන් කළෙක අපිට අලුතින් හිතන්න අලුත් බ්‍රෑන්ඩ් එකක් අවැසිය . එය බෙදීමට නොව එකතු වීමට විය හැක . නමුත් ශීඝ්‍රයෙන් cosmopolitant (මෙයට ගැලපෙන සිංහල වදන නොදනිමි )  සමාජයක් කරා හැම රටක්ම පාහේ ගමන් කරන කලෙක,  යල් පැනපු ජාතිකත්වයේ ආකෘති නම් නොගැලපෙනු ඇත . එමෙන්ම අද දවසේ අති සාර්ථක යයි පෙනෙන සිංගප්පුරු සුභ සිහිනයේ  ආකෘති වලින්ද ඔබ්බට ගිය හෙටට ගැලපෙන එකක්ම විය යුතුය .

පණුවන් හලා , මැක්කන් වඳ කර, කෑමට පුරුදු කර ( ආර්ථික , සමාජීය අවස්ථාවන් පරිභෝජනය කර, වැඩීමට ) ගත්තොත් , සිංහලේ බ්‍රෑන්ඩ් එක නිසැකවම ඒ සඳහා පාවිච්චි කළ හැක . එය නිවැරදිව පාවිච්චි නොකලොත් නම් මෙවරද අතීතයේ බොහෝ උත්සාහයන් මෙන්ම වෙනු ඇත ,