දවල් තරු

එතකොට වෙලාව හරියටම හතරයි හතලිස් පහයි . ඩෙල්ෆියස් තරු පන්තියේ පස්දින්නක්  තරු දීප්තිමත්ව පායලා  . .. 

මේ දවල් ?මේ තරු ?

නිකමට වගේ කියමු යමෙක් , ඇඟිල්ලකින් , නිකමට වගේ දබරැඟිල්ල කියමු ..සරල රේඛාවක් ඇන්දොත් එහි පහලින් ඇති තරු දෙක හරහා , දෙවැනි තිතෙන් නොනැවතී දිගටම විශ්වයේ ගමන් කලොත් නිකමට වගේ , හමුවෙන්නේ ඇකියුලා නොහොත් රාජාලියා .  

යමෙක් ඒ දබරැඟිල්ලම සෙමින් ඔසවා , මේ මහා දවල් නිදි ගත්තවුන්ට දැනෙන නොදැනෙන සේ,  ඉහලින් ඇති  තරු දෙක හරහා වැටුණු සරළ  රේඛීය  මගේ දිගටම ගියොත්  හමුවන්නේ පෙගසස් . 

ඒත් ..විශ්මය දනන දේ හමුවන්නේ , කිසිවෙක්  වැඩිපුර නොයන මගක ගියවිටමයි . අතරමං වූ විටයි .

අඳුරු , නිහඬ විශ්වයේ අතරමං වූ ඉබාගාතේ යන්නෙකුට ,  කාලය ඕනෑ තරම් ... වෙන මොනවා කරන්නද ගමන් කරනවා හැරෙන්න .. 

ආ මේ මොකක්ද ?  අලුත් ඉරක් !. 
අලුත් කිව්වට , සමහර විට කල්ප ගණනකට පෙර නිවී ගිහින් ඇති .ඒත් මේ දිග හැරුණු ආලෝක මතකය , උත්තර ද්‍රෑවයට නැවුම් දීප්තියක් ව,   පෙන්වාවි මග,  තව දිගුකලක්,  වන්දනා කරුවන්ට, සංචාරකයන්ට , ඉබාගාතේ යන්නන්ට .

"මොකද කරන්නේ " ඈ ඔහු දෙසට හැරුණාය 

"මම හිතන්නේ , අලුත් උපන් ලපයක් .."

"මොකක් ?"  ඈ හිස පිටුපසට  හරවා උරහිසට උඩින් එය දැක ගන්නට තැනුවාය 

" කලබල වෙන්න එපා , ඒක  ලස්සනයි "

"කොහේද  මේ උපන් ලපය තියෙන්නේ "

"අංශක කීපයක් නැගෙනහිරින්  ඩෙල්ෆියස්ට "

"මොකක් කිව්වා ?"

"උරස් තල දෙක මැදින් , හරියටම පිට මැද  "

"මගේ පිටේ උපන් ලප කීයක් තියෙනවද ?"

"අහසේ තරු කීයක් තියෙනවද ?"


(පිටුව 199 , A Gentleman in Moscow)

පලි

සමහර පොත් කියවන්න ඕනේ හෙමින් හෙමින් . ඉවර වෙයි කියලා හිතට ලෝබයි . ඉඟුරු තේ එකක් හකුරු කෑල්ලක්  එක්ක බොනවා වගේ . මේ පොත ඒ වගේ .

සමහර දිගම දිග කතා ඇතුලේ , ඔබට කෙටි කතා හමුවෙලා තියෙනවද ? 

කතාව , රුසියාවේ විප්ලවයෙන් පස්සේ , ක්‍රෙම්ලිනයේ සුඛෝපභෝගී හෝටලයක නිවාස අඩිස්සියට පත් වෙන ප්‍රභූ වරයෙක් අවුරුදු ගානක් ( 30ක් විතර ) ගත කරන හැටි .

කියවන ගමන් මම කෙටි කතා විය හැකි යයි හිතෙන තැන්  හිතෙන් සලකුණු කර ගත්තා . හැකි විදියට මෙහි පලකරන්නයි අදහස . ඒත්  මේවා කෙටි කතා වලට වඩා මැද  කතා යයි හිතෙනවා 


පොත  කියවලා ඉවරයි , ඒත් පැත්තකින්  තියන්න හිතෙන්නේ නෑ .