මොහොතකට , මොහොතකට // Living and dying in moments

නිමිත්ත:
පහුගිය සතියේ දිනෙක ගුවන්තොටුපොළක මගී පර්යන්තයේ මම හිඳ  ගෙන සිටියෙමි . රෝද පුටුවක හිඳ  ගත්  කතක් , ඈ  ගත වෙලා ගත රෝගී තත්වය හුවා දක්වමින් නිසොල්මනේය . සමහර විට ප්‍රතිකාර ගන්නට එතෙර යනවා වෙන්නට ඇත . එසේ නැතිනම් ප්‍රතිකාර ගෙන , ඉන් සුව නොලබා ආපසු එනවා වෙන්නට ඇත . ඈ  සැමියා , ඈ  දෙසම බලා සිටින්නේය . ඈ  එක්වරම දිගු හුස්මක් අදින්නීය . ඔහු එවිට කලබල වේ .

You breathe heavy
drawing each breath
with intent
refuting with the serene composure
lying on the white sheets
each heave
granting
a moment
yet another
to feel
to remember
to think
to wonder
…whether you ever will
run in to the waves
with your face to whispers
of the nattering breeze
You take another
breath
in
to hold
for a moment
to live 
I
Look at you
Breathing
Your frail frame
Rising
From the white sheets
As if
to fly away
to the horizon
…almost
I
remember
feel
die
in moments 


ඇදී  දිගු හුස්ම 
රැහැන 
අල්වා වැරෙන් 
(ගිලනෙකුට තරම් නොවන සේ )
මොහොතකට 
මතකයනට 
සිහිනයනට 
පණ නළ පිඹිනට 
මොහොතකට , මොහොතකට 
ජීවත්  වෙන 
ඔබ 

ඇදී  හුස්ම 
පුම්බා 
උඩ  පහත යන 
උර කුහර 
කමටහන් කොට 
විඳින 
සිතන 
මෙනෙහි කරන 
මොහොතකට , මොහොතකට 
මියෙන 
මම