අපි වෙනුවෙන් අපි

(වෙරළ පුරාවට එක දිගට ඇඳුනු පා සටහන් තෙත වැල්ලේ ඈතට විහිදීලා , මුතු මාලයක් වගේ . ගිලි ගෙන යන ඉර, තැඹිලි පාටට සිතිජය මෙපිටින් මූදේ  දිය වෙනවා . )

සේන , මොනවද ඔච්චර හිතන්නේ 

මට ඉස්සර මතක් උනා රේණු 

හ්ම්ම් 

(මා ඈ මුහුණ දෙස බැලීමි . එහෙන් මෙහෙන් ඉදුණු හිසකේ නටනවා හුළඟේ, ඒත් ඉස්සර වගේ දඟකාර කමක් නැතුවා වගේ . වෙනදා වගේ රේණු හැම තිස්සෙම අතින් අල්ලලා කෙහෙරැල්ල මට්ටු කරන්නෙත් නෑ . පුරුදු වෙලා වෙන්ටෑ .මූණෙත්  කළු ගැහුණු පැල්ලම් . කම්මුල දිගේ ගලපු කඳුළුම වේලිලා ..)
_____________________________________________________

මට සමාවෙන්න සේන ...තාත්තත් නැතිව අපේ අම්මා අපිව බලා ගත්තේ .... මට ඔයත් එක්ක එන්න බෑ  .....කිව්වා වගේ එහෙම කලොත් අපේ අම්මා වහ බොයි 

මට තේරෙනවා රේණු .... අම්මා බය ඇති ඔයාටත් කෙහෙල් කොටයක් දාල සීල්  කරපු පෙට්ටියක් බදා ගෙන අඬන්න  වෙයි කියලා රේණු ...

මූසල  කතා කියන්න එපා සේන 

_____________________________________________________

 මම ඒත් බැලුවා පරක්කු මොකෝ කියලා ... නො ඒවිද කියලා හිතුනා 

බස් එක කැඩුනා මගදී .. 

මා දකුණු අතින් කලවා පිරිමැද්දේ ඒ දිගේ ඇදුනු වේදනාව පිරිමැද අඩු කළ  හැකි සෙයිනි . ඈ ඒ දෙස බලා ගෙනම සිටියාය .

කකුල තාම රිදෙනවද 

නෑ දැන් අඩුයි.. තුවාල වේලිලා .. ලබන මාසේ ආවම  කකුළට මෙසමන්ට් අරන් ඕඩර් එක දෙමු කියලා ඩොක්ට කිව්වා .

පුරුදු විදියටම , ඇඩුම්  එනු නොහී  ඈ යටි තොළ විකාගත්තාය .... ඈ අහස දෙස බැලුවේ කඳුළු යළි ඇස්  කෙවෙනි තුළටම ආපසු හරවන්නට මෙනි .

"වහින්න වගේ "

(වසත් කළ අග මෙවැනි සන්ධ්‍යාවක අහස කොහොමත් වලාකුළු බරය )

______________________________________________________

සේන, කාලේ කොච්චර ඉක්මනට ගෙවිලා ගිහින්නද නේද 

හ්ම්ම් , අපි වයසට ගිහින් ....ඔයාට කසාදයක් බඳින්න තිබ්බේ රේණු

ඒ මොකටද 

එතකොට ඔයාටම කියලා කෙනෙක් ඉන්නවා 

හ්ම්ම් , (ඈ පිට කළ  සුසුම වසර ගණනාවක් තිස්සේ ඈ සුසුමින්ම පිරුණු මේ වාතලයට එක්විය . මට යන්තමට උණුහුමක්  දැනුනි . අලුත් සුසුම් කොහොමත් මදක් උණුසුම්ය)  ...එහෙම කෙනෙක් දැනුත් ඉන්නවානේ 

රේණු ....ඔය නැගිට්ටේ යන්නද

ඔව් පරක්කු උනා 

රේණු 

ඕ 

හෙටත් එනවද 

(රළක් විත් වෙරළේ  වදින හඬ එක වරම සද්දයට ඇසුනි  )

ඔව් හෙටත් එනවා 

මේ ලියවිල්ලට නිමිත්ත වූයේ එඩ්වඩ් ගේ මේ ගීතයයි . 

පලි : 

කලක් අපේ රටේ ඉසිරිනු වැලි ඇට වගේ සුලභ වූ රේණුලා , සේනලා  අද එලිපහලියේ එච්චර පේන්නට නැත. උතුරට වෙන්නට එවැනිම නඩරාජලා , තංගමනිලා සිටින්නට ඇත . රේණු හා  සේන කසාද නොබැන්දේ, ජාතිආලයක් නිසා නොව , අපි ඔවුන්ට ඊට ඉඩ නොදුන් නිසාය. ඔවුන්ට නම් දරුවන් නොවුනි. සීල්  පෙට්ටි ගමට නාවත් , ඒ ආ පෙට්ටි දිහා ඇස් ඇර ගෙන හුන් පොඩි එවුන් , අද කරදඬු උස්වූ තරුණයන්ය , තරුණියන්ය .  අපි දකින්නට කතාකරන්නට  අකැමති ප්‍රශ්නයක් එතැන  ඇතැයි මට සිතේ