සංහිඳියාව සහ තුවාල මාටියාගේ ක්‍රමය

මුල් කතාව මා මිතුරෙක් කී කතාවක් 

"මචං   ලංකාවේ සංහිඳියාවක් නෑ  කියලා මට තේරුනේ මුලින්ම කෙල්ලෙක් යාලු කරගත්ත දවසේ . මේකිගේ ජාතිය ජන්මය දන්නේ නැතිව , පෝය දවසේ පන්සලකට ගෙනියනවද , කෝවිලට ගෙනියනවද , සිකුරාදා පල්ලි ගෙනියනවද මට මාර ප්‍රශ්නයක් ආවා . මොකද අපේ හිත ඇතුලේ කොම්බුවක් වගේ දරන ගැහිලා ඉන්න ජාතිවාදියා ජාතිකත්වවාදියා ට  වෙන එකෙක් ගේ පල්ලියකට ගියාම නිකන් ඉන්න බෑනේ ...නලියනවා , සසඳන්න  ගන්නවා. 

ඊළඟට අතේ තියෙන ගාණට  සරිලන්න , කන්න කොහේ හරි ගියොත්  එතනත් ප්‍රශ්න ... ඔලුව වහ ගත්ත මුස්ලිම් කෙල්ලෙක් එක්ක සිංහල කඩේකට යන්න බෑ  , දෙමළ  කෙල්ලෙකුට සිංහල කොල්ලා එක්ක යාපනේ තොසේ කඩේකට යන්න බෑ  . 

හැබැයි එක තැනක් තියෙනවා සංහිඳියාව තියෙන .. ඔඩෙල් එක . මොකා ගියත් ප්‍රශ්නයක් නෑ . දෙයියෝ ගාව නැති සංහිඳියාව දෙයියන්ගේ මල්ලි ගාව තියෙනවා . අනාගතයේ සමාජවාදයේ පල්ලිය පන්සල ඇතිවෙනකන් , සංහිඳියාව (ගෙවලා හරි ගන්න ) තියෙන්නේ ධනවාදයේ පන්සල් වල විතරයි දැනට "

***

ඉස්සර අපේ (අර්ධ නාගරික)  ගමටම තිබ්බේ එක ඩිස්පෙන්සරියයි . දොස්තර මහත්තයා උදේ  ඉස්පිරිතාලේ වැඩ කරලා ඩිස්පෙන්සරියට ආවේ දවල් කෑමෙන් පස්සේ වගේ තමයි මට මතක. ඔහුට තිබ්බා පරණ වොක්ස්වැගන් කාර් එකක් ( කනේ මයිල් මොඩල් එකේ ) . 

දොස්තර හැරුණු කොට, මුළු ඩිස්පෙන්සරියටම හිටියේ , එක නර්ස් කෙනෙකුයි ,  තුවාල මාටිනුයි විතරයි . 

නර්ස් නෝනා කලේ උණ බලන එක   , නම ගම ලියාගන්න එක , නොම්බර කතාකරන එක , ගෑණු කෙනෙක් එක්ක දොස්තරගේ කාමරේට ගිහින් තනි රකින එක වගේ දේවල්  . ඊට අමතරව බෙහෙත් කලවම් කිරීම මෙන්ම , ඉතාමත් රුදුරු කාර්යක් වූ ඉන්ජෙක්ෂන් ගහන එකත් ඇයට පැවරුණා . 

තුවාල මාටින් තමයි ඩිස්පෙන්සරිය උදේට ඇරියේ , හවසට වැහුවේ . සුද්ද පවිත්‍ර කලේ . .. ඒ ඔක්කොටම වැඩියෙන් වැදගත් රාජකාරියක් ඔහුට පැවරී තිබුනා . ඒ තමයි තාර පාරේ , බොරළු පාරේ බෝල ගහන්න ගිහින් කකුල් ලෙලි ගහ ගන්න , ටින් කඩන්න ගිහින් වීදුරු කටු වලට යටිපතුල් කපා ගන්න, බයිසිකල් පදින්න ගිහින් චේන්  වලට කකුල් කපා ගන්න ,  යටි පතුලේ කම්බි ඇණ , ඇන ගන්න , මෙකී  නොකී විවිධ ආබාධ වලට ලක්වෙන පොඩි එවුන්ගේ තුවාල වලට ප්‍රතිකාර කිරීම . .. 

හැම තුවාලෙකටම ඔහු ළඟ තිබ්බේ එක ප්‍රතිකාර ක්‍රමයක් . හැබැයි අත්දුටුවයි ප්‍රත්‍යක්ෂයි . 

මුලින් බයෙන් බිරාන්ත වෙලා ඉන්න පොඩි එකාව  පුටුවේ හිඳුවා , "පොඩ්ඩක් වත් රිදෙන්නේ නෑ"  කියා , සැව්ලෝන් වතුරෙන්  තුවාලය සෝදන්න ගන්නේය . පරණ තුවාලයක් නම් , වටේ කුණු හම කඩා, හම තුලට කාවැදුණු වැලි කැට වීදුරු කටු තියේ නම් ඒවා පිරිසිදු කරන්නේය . මේ වෙනකොට පොඩි එකාට , මාටින් සත්ය්වාදියෙකු නොවන වග සනාථ  වී හමාරය . ඉන්පසු සිකට්‍රීන් කුඩු මදක් තුවාලය මතට ඉස , මහා ප්ලස්ටරයකින් වසන්නේ , පිටත විසබීජ වලින් මෙන්ම , ජොලියට , සොමියට සහ ආතල් එකට අනිත් එවුන්ගේ තුවාල පාරන  එවුන්ගෙන් බේරා  ගැනීමටය .

"තුවාල වලට බෙහෙත් කරන්න බෑ  .. තුවාලේ වටේට සුද්ද කරලා ,  එළියේ විසබීජ වලින් ආරක්ස්සා කරගත්තම , ඕනෑම තුවාලයක් ඉබේම හොඳ වෙනවා " ... ඒ තුවාල මාටියාගේ ක්‍රමයයි .හැම පරණ තුවාලයකටම ඔට්ටුද මන්දා ?