13 November 2014

අම්මා සහ අප්පච්චි

මහ පොළොවටවත් 
බර 
දැනෙනු නොහේ 
සීරුවට 
දිවි ගෙවූ 
අපේ අප්පච්චි
සිනැහේ 
පින්තුර රාමුව විනිවිද 

 මහ පොලොව වගේ 
නෙක දුක් කන්දර 
මෙරක් 
දරා ඉවසූ 
අපේ අම්මා 
පැන්  වඩන්නීය 
සුසුම් හද තුළ  හංගා 
පරණ පුරුද්දට 
by
Labels:

9 comments:

  1. මාතලන්November 13, 2014

    සංවේදියි.... නියමයි...

    ReplyDelete
  2. Mahesh RathnayakeNovember 13, 2014

    අපූරුයි කියපු දෙට වඩා නොකියපු දේ තදට දැනෙනව
    ජයවේවා

    ReplyDelete
    Replies
    1. JPNovember 13, 2014

      බොහෝ කී කතා මැද නොකී කතා කෙතරම් තියෙනවාද නේද

      Delete
  3. DudeNovember 13, 2014

    When did this happen Jaliya, if it unfortunately did...

    ReplyDelete
    Replies
    1. JPNovember 13, 2014

      As it should one day., It did almost 25 years ago

      Delete
    2. DudeNovember 13, 2014

      I'm sorry Jaliya. Mine passed away 19 years ago.

      Delete
  4. ලොකු පුතාNovember 13, 2014

    ඇහැට කඳුලක් ඉනුවා...

    ReplyDelete
    Replies
    1. JPNovember 13, 2014

      ඔබේත් මගේත් කතා සමපාත උනාද මන්දා පොඩ්ඩක් හෝ

      Delete

Have commented

Subscribe to: Post Comments (Atom)