අලි ටෝක්ස්

ලෝකයේ විවිධාකාර අලි සිටිති . ඔබ නොදන්නවා වුනාට,  අලින්ට සිංහල ඇතුළුව භාෂා කීපයක් කතා කිරීමට පුළුවන්ය . අපි අලි මහතුන් කීප දෙනෙකු ගෙන්  එක පැනයක්  ඇසුවෙමු .
ඒ " ලෝකෙට අලියෙක් හැටියට ඔබ දෙන පණිවිඩය කුමක්ද " කියාය.

 මේ ඒ පැනයට ලැබුන පිළිතුරුයි .

වලිග කොටා ,  වන ජීවී හස්ති  , උඩවලව ජාතික වනෝද්‍යානය :
" කිව්වට මොකද මහත්තයෝ , මේ නම් මාරු වුනාට අපි තාම වල් අලිම තමයි . නියගේ ඇවිල්ලා,  කල්ලත් ලෑ බෝල්ලත් ලෑ . අපි ඉතින් වල් අලිනේ . ජීප් වල නැගල ඇවිල්ල කට්ටිය බලලා යනවා . පොටෝ ගහනවා .

එත්  අපිට කොහෙන්ද ඉතින් හැමදා උක් , කෙසෙල් කන්න වාසනාවක් ගාල් වල අලින්ට වගේ .  ඊළඟ ආත්මෙවත් ගාලක අලියෙක් වෙලා ඉපදින්න ලැබුනොත් ...."

ගෝමරයා , කම්කරු හස්ති , ලී මඩුව , කුරුණෑගල  (මධ්‍ය  මහා විද්යාලයට  නුදුරෙන් )

" අපි ඉතින් කොටන් අදින අලි නේ , දළ ඇද වෙලා , බඩ පිටටම ඇලිලා, කකුල් වල බලු දම්වල්... , ඊයෙත් වල් බැල්ලිගෙ පුතෙක්  කකුලක් උස්සල ටයර් එකක් තෙමන ගමන්  උල්ලුකුවට හිනා උනා, "අලියා බලු වෙලා" කියලා,   ..
ඇඟේ හයිය තියෙනකන් වැඩ ...වැඩ කරනකන් බඩ පිරෙනවා . ඊට පස්සේ ...අනේ මන්දා , ඒ ගැන හිතන්නේ නෑ.
අපිව  ඉතින් හැම දාම ඉතින් කොටන් අදින්න තමයි  ගන්නේ . පෙරහරේ යන්නේ ඉතින් වෙනම කට්ටියක් නේ.
 මම සහෝදර වල් අලින්ට කියන්න කැමතියි පෙරහරකට, සත්තු වත්තකට , අඩුම ගානේ පින්නවලට වත්  සෙට් වෙන්න බැරි නම් නිදහසේ දුවල පැනලා කෑලේම හිටපන්ලා , මෙහෙ නම් එන්න එපා...ඔං කිව්වා ."

බන්දුල , දෙහිවල සත්තු වත්ත 
"මොන රෙද්දක්ද මේ , සරීරයෙන් අලි උනාට අපි නිකන් අලි ජෝක් එකක් වෙලා..., මවුත් ඕගන් ගහන්නයි , බංකු වල ඉඳ ගන්නයි , වලිගෙ අල්ලන් රවුමට යන්නයි .......නාලාගිරි ගේ පරපුරේ අපිට වෙච්ච දේ ....මටනම් කියන්න තියෙන්නේ අපිව එක්කෝ කැලේට අත ඇරපල්ලා   නැත්නම් එල්ලපල්ලා කියල තමයි ."

සුජිත් පුතා , පින්නවල අලි අනාථාගාරය 

"මෙතන හොඳයි කියලයි  කට්ටිය කිව්වේ.
දෙහිවල වගේ නෙමෙයි හොඳට ඇඟේ හයියට  දුවන්න ඉඩ තියෙනවා ...අනික අපේ තරුණ ජවයට රැලේ මුලින්ම නිකන් ලීඩර් වගේ යන්න පුළුවන් .....පෙරහරට සෙට් වෙන්නත් චාන්ස් එක තියෙනවා ...එහෙමයි කිව්වේ ....ඒ උනාට හෙන්ඩුව අරුගේ අතේනේ.."

 පොසොන් රාජා හස්ති රාජයා , සිරි විජය විහාරස්ථානය 

"පෙරහරේ නම් ගෙනියනවා තමයි ...එත් ...අපි විදින දුක දන්නේ ඉතින් ...
කන්න බොන්න හම්බු වෙන්නෙත් නෑ හරියට ......
ඊයේ වලට නාන්න ගිය වෙලාවේ , මල්ලිකා කෙනෙර කිව්වා "පොසොන් අයියා හොඳටම ඇදිල ගිහිල්ලා" කියල . අර ජාතක පොතේ තියෙන්න වගේ  කොහොම කන්නෙයි හැමදා උණ කොට. .....  

අනික පෙරහැරවල් කියලා රට වටේ යන්න ඕනේ දැන් . මොකෝ කට්ටිය අඩුයි නේ. 

ගිය සතියේ රත්නපුරේ ...ඊ ලඟට කතරගම ...පයින්ම තමයි ...මොකෝ දැන්  ලොරියක යන්නත් බයයි නේ...දැන් නම් හිතෙනවා වල් අලියෙක් වෙලා කෑලේම  හිටියනම් දාහෙන් සම්පතයි කියල . උන්ට මොන ප්‍රශ්නද? "

මෙසේ බොහෝ අලින් තමන්න්ගේ ජීවිත වල් දුක් සහිත ස්වභාවය අප සමග බෙදා ගත්හ . සැම කෙනෙක්ම අනුන්ගේ ජීවිත දිහා බල මින් හූල්ලති, පවුරෙන් එහා වැවෙන ලා පැහැ තණ ගැන සිහින මවති . 

නමුත් ඉතා විනෝදයෙන් , උසුළු විසුළු කරමින් සිටින අලියෙක් ද අපට හමු විය . ඒ කොටුව දුම්රිය පොළ නුදුරුනි . ඔහු කට්ටිය වට කර ගෙන  විකට කතාවක් කරමින් සිටියේය

" ....මම කැමතියි නංගිලට මල්ලිට ආරාධනා  කරන්න , පුළුවන් තරම් SMS යවන්න කියලා වැඩිහිටියන්ව   දැනුවත් කරන්න ...මේ Z ස්කෝර්  ප්‍රශ්නය ගැන ......"

සත්‍ය සිදුවීම් ඇසුරෙනි ....වී රිපෝර්ට් යු ඩිසයිඩ් 

The Suggestion Box / යෝජනා පෙට්ටිය

"ප්‍රින්සි , ගේන්න ඔය  suggestion box එක ."  මම ඇය දෙස මද සිනහවක් පා පවසන්නෙමි ...ටයි පටිය සකසා ගන්නෙමි 

කෝ මට මාව අදුන්වල දෙන්නවත් බැරි උනානේ .
 " යසේ ඔයාට මැනර්ස් කියලා නාමයක් නෑ"  මා බිරිඳ  ලලිනි සැම  විටම කියන්නීය . මා ගිය මැද  මහා විදුහලේ මැනර්ස් ඉගැන්න්වුවේ නැත .   ඇය ගිය කොළඹ කොලිජියේ අපි දෙදෙනාටම සෑහෙන්නට ඒවා උගන්වා ඇත .

"මගේ නම ....යසරත්න සමරසේන  කියලා කියමු"  
(රහසින් ..සැබෑ නම නොවේ )
 [   ලවන් දක්වා  පා මදහස් ]

"..රැකියාව ..අතිරේක ලේකම් ,....
අප්පට සිරි ..තව පොඩ්ඩෙන් කියවෙනවා . ඇමතිතුමා කියන එක ඇත්ත,  මගේ කටට බ්රේක් නෑ කියලා වෙලාවකට.....
අපි මෙහෙම කියමු .  
මම ආයතන ප්‍රධානියෙක් ....අපේ ආයතනය සාමාන්‍ය රජයේ ආයතනයක් . ඔබ දන්නවනේ , චන්දයෙන් චන්දයට මාරු කරන බිත්තියේ එල්ලූ  රාජ්‍ය නායක පින්තුර,   උදේට ජාතික ගීය වාදනය වන . ....
අන්න හරි ඔබට තේරුණා "

"දඩිස්"   
ප්‍රින්සි රතු පැහැති පෙට්ටිය යෝජනා මංජුසාව ගෙනවිත් මේසය මත තබා ඇත ..
[ නැවත ටයි පටිය සකසා ගනිමින් ] අපි අයෙත් ට්‍රැක් එකට එමු .

[සභාව අමතමින් ]
"ඔබලා  දන්නවා ගිය මාසයේ අපේ ගරු නිරීක්ෂක තරුණ ඇමතිතුමාගේ යෝජනාවක් අනුව මේ යෝජනා පෙට්ටිය ආරම්භ කලේ , ඔබට තමන්ගේ අනන්‍යතාවය හෙළි නොකර තමන්ගේ ගැටළු , යෝජනා,   චෝදනා [ මදක් දැඩි ස්වරයෙන් ] කළමනාකාරිත්වයට ඉදිරිපත් කරන්නට අවස්ථාවක් ලබා දීමටයි. 
බලමු මොනවද ඔබට තියෙන ගැටළු කියලා  "...

" යසේ අපි පොඩි පොඩි ඉනිශේටිවස් ගන්න ඕනේ මේ මිනිස්සුන්ව අන්දලා තියා ගන්න "...අපේ මොනිටරින් මිනිස්ටර් ගේ  වදන් , ඔහු ගේ ජෙල්  ගෑ  කොණ්ඩය , හොඳින් පොලිෂ් කල කළු සපත්තු ..මට මැවී පෙනේ . [සිත යටින් මද සිනා ]. 
මම හොරින් සභාව දෙස බලන්නෙමි . ..ඩයනා ඉදිරිපස පේලියේ අසුන් ගෙන සිටින්නිය  . ඈ ඇඳි කළු කොට සාය ඇගේ  පැහැපත්  නිරාවරන කලවා  වඩාත් උත්දීපනය කරයි. චන්ද්‍රසිරි බිත්තියට හේත්තුවී එය දෙස හොරැහින් බලා සිටි . 
[ වයසට නෙමෙයි මුන්ගේ වල් කම ...]

මා පෙට්ටිය තුල ඇති කඩදාසි කැබලි,  මේසය මතට හලන්නෙමි . අති සාර්ථක ප්‍රතිචාර ....සූ ගා කොළ කැබලි දෙකකි ...[ මුහුණේ තරමක් අප්‍රසාදය ]..ඉදිරිපස පේළිවල අයට එය දැනුනු බව ඩයනා ගේ දෙනෙතේ මම දකිමි .
....පලවෙනි සැරේ නේ [ සුසුමක් ] ....

මම පිළිවෙලකට හතරට නමා ඇති  කඩදාසිය දිග හරින්නෙමි ...
වැටුප් සංශෝධනය ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ කවදාද ?.... ,
 රුසිරිපාල ගේ කපටි ඇස්වල ඇති උල්ලුක්කු සිනහව මා මනසේ ඇඳේ .....
." කැබිනට් පත්‍රිකාවක් දාල තියෙන්නේ ...වැඩිදුර විස්තර පසුව දන්වන්නම් "  කෙටියෙන් පිළිතුරු දෙමි . ....

නියෙන් කපන්න පුළුවන් දෙය ....

"දෙවෙනි යෝජනාව ...." මම නැවතත් කොළ කැබැල්ලක්  දිග හරිමි ..
." canteen food dirty ..too expensive .when new tender called?"
[ මුන්ගේ ඉංග්‍රීසි නම් හොඳයි මහා රැජිනිගේ නැන්දට ]
"මේකේ තියන ගැටලුව මම සේවක සුබසාධක  සංගමයට යොමු කරන්නම් "

පෙට්ටිය තුල සිරවී ඇති ලියුම් කවරය , එවිට මා නෙත ගැටේ .....මම එය අතට ගන්නෙමි ... .  
එය මැදින්, සිව්මස් ගැබ් බර ලියක ගේ සේ  බන්ඩි ගැසී ඇත .....
මගේ දෙනෙත් ඉබේම ඩයනා දෙසට යොමු වේ .... ඇය  දකුණතින් තම කුස පිරිමදින්නිය ..

කුම්බලාවෝ කෑවා නම් ...

මම හිමින් සැරේ , ලියුම් කවරය විවෘත කරන්නෙමි . අකුරු පිටට සිටින සේ නැවු කොළයකි ...

මුලින් වටකුරු අකුරින් ලියු කවියකි ...
ජනැතා මුදලින් හොර රහසේ
ලොක්කන් සැතපෙ සිරි යහනේ 
උන්ගේ පිහිටින් නිති  ලෙසිනේ  
 අප හට කෙලාවේ අවසානේ .....
.[ තිගැස්මක්   ]
ලොක්කෝ **ති , අපිට බබා හම්බු වෙයි .. 
..නොසන්ඩාල හැත්ත... [සිතේ කෝපය ]

මගේ ගෙල දිගේ හිසට අකුණු පහරක් ගමන් කරනවා සේ මට දැනේ ...දෙපා යට පොලොව කිඳා බහින සෙයකි ..
සභා තොමෝ තුල නැගුනු පොද වැස්ස දැන් මහා සිනා වරුසාවක් බවට පත් වී ඇත
මට හඬ නගා මෙය කියවුණාවත් ද ?  මුන් හිනා වෙන්නේ මොකටද ?  සංවිධානාත්මක  ප්‍රහාරයක් .  මම පැනයාමට මගක් පිරික්සමි.

අපේ  යෝජනා සඳහා පසු පිට බලන්න ....
මම අනෙක් පිට හරවමි .....[ නැත ඉබේම හැරවේ ] 

ඒඩ්ස් මාරාන්තිකයි ..ආරක්‍ෂිත ක්‍රම භාවිතා කරන්න ...ලොකු අකුරින් ....
සුදු කොලයේ මැදට වන්නට දම් පැහැ  කොන්ඩම් ආවරණයක් අලවා ඇත ......
මා පළමු පිට කියවත්දී , මෙතෙක් වෙලා මුළු සභාවටම මෙය දර්ශනය වී ඇති බව  , මට පසක් වේ  .

ඩයනා දෑතින් මුහුණ වසා ගෙන සිටින්නීය .....
ටයි පටියකින් පමණක් නිරුවත වහගන්නට තතනන මිනිසෙක් ..[.ටයි පටිය ගෙලේ එන්ට එන්ටම තදවෙනු දැනේ ]....

On a GCU - Only if I close my eyes

This could be

If I close my eyes tight enough 

and focus hard enough

A space ship

A vessel

A GCU

It could be

Attitude adjuster

or Sleeper Service

Or Peace makes plenty

or even Grey area (aka meat fucker)

with it’s inhabitants

of males females and the in-betweens 

travelling to other galaxy clouds

habitable planets 

orbitals

leaping from space to hyperspace 

this announcement could be 

of the great mind of the vessel

or it’s avatar

It really could be 

only if I close my eyes 

PS: I have discovered the Culture  , a post scarcity, semi- anarchist utopia consisting of various humanoid races and managed by very advanced artificial intelligences. The vessles have mind of their own and machines are considered persons. The Humanoid can regrow their body part , secrete custom drugs through organs implanted and change sex many many times . Finished my 3^rd book and I mostly read in the train.

If you can , try to read a few by Iain M Banks.

මුහුදේ නැව් ගියාට

ජනේලෙන් එහා 
ඈත
නැව් යත් 
සලකුණු නොඇඳ  
මුහුදේ

සිරි දෙස බලා හොරැහින් 
නීතා
සාරි පොට සකසයි
 හැට්ටයේ  පුළුල් කර 
පෙනෙන්නට 

සිරා, පොරක්

ඔහු ගේ නම ... නෑ එක්කෝ ඒක අවශ්‍ය නෑ...

එතකොට අපි  ශිෂ්‍යත්වේ සමත් වෙලා සියඹලා ගස් දෙකේ ඉස්කොලේට  ඇවිල්ල අවුරුද්දක් ගිහින්. නුපුරුදු දේ  ටික ටික පුරුදු වෙන්න අරන් .
 හතේ පන්තියේදී  තමයි , ඔහු මුලින්ම අපිට උගන්වන්න ආවේ . විද්‍යාව .
ජල බඳුනක රැඳවු ඉටි පන්දමක් වීදුරුවකින් වසා, ඉටිපන්දම නිවුනම ජල මට්ටම වීදුරුවේ පරිමාවෙන් පහෙන් එකක් උඩට නැගීම නිරීක්ෂණයක් හැටියට ලියපු අපිට ...එයින් වාතයේ පරිමාවේ ඔක්සිජන් ප්‍රතිශතය ඔප්පු කල නොහැක්කේ මන්දැයි  කියාදුන්නේ ඔහු.
"දැන් මම එලියට යනවා .මේ වටේ ඇරපු සෝඩියම් කෑල්ල , කවුරු හරි කලිසම් සාක්කුවේ දා ගෙන ඉන්නවනම් වහාම විසි කරනවා . නැත්නම් ඉදිරි අනාගතය දැවී යයි " කට කොනකින් සිනාසෙමින් කීවේ ඔහු.  නිල් කොට කලිසමින් සැරසුණු කොල්ලෝ තිහක් විතර , මොහොතකට නිහඩ උනා.   
  
ඉන්පසු වසරේ අපේ පන්තිය ඔහුට බාර උනා අවුරුදු තුනකට .
පලවෙනි දවසේ , මේ මනුස්සය අපේ පන්තිය ඉස්සෙරහ හිට ගෙන  හැදින්වීමක් කළා ඔහු ගැන .
ඔහු තනිකඩ බවත් . ගම දකුණේ දුර ඈතක බවත් .  ජීවත් වන්නේ මව සහ නැගණිය සමග බවත් . ඔහුගෙන් ඉගෙන ගන ගත හැකි යමක් ඇත්නම් එය ඉගෙන  ගන්නා ලෙසත් ,  ඔහුව අනුගමනය නොකරන ලෙසත්,   විටෙක අපේ නෙත් තුලටද එබෙමින්ද , විටක බිම බලමින්ද ඔහු  පැවසුවා මතකයි. 
හිමින් සැරේ උඩ සාක්කුවේ තිබුන සිගරට් දෙක ඔහු කලිසම් සාක්කුවට දමා ගන්නවා අපි බොහොමයකගේ නෙත් ගැටුනා . 
  
අවුරුදු තුන ගෙවිල ගියා. අපේ කර උස් මහත් වී , ඔහු පොඩි මිනිහෙක් උනා .  මේ කාලය තුල අපිට පොඩි පොඩි දේ දැනෙන්න ගත්තා . අපේ ඉංග්‍රීසි මිස් සමග කතා කිරීමටද ඇයගේ වතුර බෝතලයෙන්  වතුර බීමටද ඔහු වැඩිපුර කැමැත්තක් දක්වන බව අපේ තියුණු ඇස් වලට අහුවෙලා තිබ්බේ ඒ වෙනකොට . බීකරයකින් පරීක්ෂණ නලයකට දියර වක් කරද්දී ඔහුගේ අත වෙව්ලු

වා. ඔහු ඇස් සමහර දාට ලොවි ගෙඩි වගේ . ඉස්කොලේ ඉස්සරහ කඩෙන් උදේට ඔහු තැබිලි ගෙඩියක් බිව්වේ හැංගිලා වගේ  . ඒ වෙන කොට සිරකරුවෝත් මනුෂ්‍යයෝය , ගුරුවරුත් සිරකරුවෝය  "ගුරුවරුත් මනුෂ්‍යයෝය " කියන කියමන අපි ඉගෙන ගෙන තිබ්බේ නෑ

88 , 89 කාලේදී  කැම්පස් අයියලා නහය කට වැහෙන්න ලේන්සු බැඳ ගෙන ඇවිල්ලා අපිට  දේශනා පැවැත්වුවා  . "කොළඹට කිරි ගමට කැකිරි ,  මල්ලිලා , මේ විඳින සම්පත් අසාධාරණයි  " 


අවුරුදු දෙකට ඉස්සෙල්ල අපේ ඉස්

කෝලෙන්ම අවුට් වෙච්ච අයියා කෙනෙ
ක් කිව්වා .

සර් අපිට පන්තියේදී කතා කළා .
"මේක භයානක කාලයක්, අපේ ගමෙත් කොල්ලෝ හැම දාම නැතිවෙනවා . ප්‍රශ්න තියෙනවා , හැබැයි පුතා මෙහෙම විසඳන්න බැ.
ඔයගොල්ලෝ තාම ජීවිතේ පටන් ගත්ත විතරයි , දුක දැනෙන්නේ දෙමාපියන්ට "  ,
ඒ කිවේ , පෙරදින පන්තියේ අපිව වට කරගෙන   "සමාජ අසාධාරණය " ගැන දිගු කතාවක්
පැවැත්වූ  සු ** දෙස බලාගෙන.
හැබැයි එතන නොකිය වුනු වෙනස් යථාර්තයක්, ගැටවර අපි එදා විශ්වාස කරන්නට කැමති උනා .
ඔහුගේ වචන වල තිබ්බ බර , අවංක බව අපිට ගානක් ගියේ නෑ එදා . 

ඉස්කෝලේ වැහුනා , අපි ගෙදර හිටියා . ඉස්කෝලේ  ඇරුන , හැබැයි මම පාසැල් ගියේ යලට මහට.
උදේ අම්ම එක්ක ඉස්පිරිතාලේ ගියා කෑම අරගෙන  , දවල් කොච්චිකඩේ පල්ලියට ගියා .ඇයත් එක්ක  හවස බෝධි පුජා තියන්
න පන්සල් ගියා . ගිලෙන මිනිහා සහ තණකොළ ..
ඉස්කෝලේ යන්න මට හිත හදා ගන්න අමාරු උනා. අන්තිමේදී අපේ  ගෙදර ඉස්සරහ සුදු කොඩියක් එසවුනා.
පත්තරේ මරණ දැන්වීම දිගේ ඔහු මළගෙදර ආව  .. 

."ආයුබෝවන් සර් "... ටිකක් වෙලා ඔහු මා  දිහා බලා ගෙන හිටියා
"තමුසේ ඉස්කෝලේ නාවේ ඇයි කියල දැන් තේරෙනවා ...මට පුදුම  මේක තමුසේ කාටවත් ඇගෙව්වේ නැති එකට  ...මට සමාවෙනවා මටවත්  මේක දැනුන නැති එකට . තව මාස පහක් තියෙනවා විබාගෙට 

. තමුසේ ඉස්කොලේ  එනවා ...මේක කරන්න පුළුවන් "
සුපුරුදු ලෙස,  විටෙක දෑසට එබෙමින්  විටෙක බිම බලමින් ඔහු එක දිගට කියෙව්වා . 
  
විභාගය ඉවර උනා. මම  පාස් උනා . අපි ප්‍රතිපල කියන්න ඔහුව හොයාගෙන ගියා .
අපි ට්‍රිප් යන්න ප්ලැන කළා
"සරුත් එන්නම ඕනේ ".
"එහෙම නෙමෙයි , තමුසෙලා එනවා අපේ ගෙදර " ඔහු පෙරලා ආරාධනා කළා . 
  
හරි , මෙතනින් පොඩ්ඩක් කොමාවක් තියන්න අවසර . .... හුස්ම පොඩ්ඩක් අල්ල ගන්න , ඔහු මට පොරක් වුයේ ඉහත කී කිසිවක් නිසා නොවේ යයි කීයන්න   ...

ආපහු  කතාවට ..දැන් අපි  ඉන්නේ ඔහුගේ නිවසේ එළිපත්තේ   . කපරාරු නොකරපු, බිම සිමෙන්ති නොදාපු  පොඩි ගෙදර , කෙටි බිත්තිය උඩ ඔහු හිඳගෙන සිටි.
"නංගි බැන්දා ගියා මාසේ , ඒ දෙන්නට ගේ දුන්නා . දැන් මම ජීවත් වෙන්නේ ඉස්සරහ කාමරේ " .
"තමුසෙලට මම එන්න කිව්වේ , එක පාඩමක් උගන්වන්න . මම තමුසෙලට වඩා ගොඩක් අඩු සම්පත් තියෙන මිනිහෙක් . ජීවිතේ සතුටෙන් ඉන්න ගොඩාක් සල්ලි ඕනේ නැ අයිසේ "
මට මතක විදියට එවර ඔහු බිම බැලුවේ නැත . 
  
ඊයම් බරුවක් වගේ ඇතුලට කිඳා බැහැපු ඒ වචන , දැන් මගේ ජීවන දර්ශනයේ කොටසක් වෙලා .  ..
ජීවිතේ , හිටපු ගමන් පහලට ගිලෙන කොට  , අඩියේ ගෑවෙන තරමට ගිලෙනකොට  , අත ගැසෙනවා ඒ වදන් පෙළ  ....ඉන් පස්සේ ආයෙමත් පීනන්න,  නොගිලී ඉන්න දඟලන්න ඕනේ නෑ . දැඟලීම නැවැත්තුවහම ආයෙමත් උඩට එනවා රබර් බෝලයක් වගේ  ...

සිරා, ඔබ මට පොරක් වන්නේ ඒ පාඩම කියා දුන් හෙයිනි .


පලි;

 ඔහු ඉන් පස්සේ විවාහ උන බව ආරංචි උනා . ඔහුගේත්,  ජීවන පැවැත්ම , විශ්වාස කරන දේ , සිතුම් පැතුම් වෙනස් වෙන්න ඇති .
එහෙත්  අපේ ජීවිත වලට අවශ්‍ය වෙලාවක , එවැනි සුන්දර ගුරුවරයෙක් විය ....
මේක මහා ලොකු කතාවක් නොවෙන්න ඇති . හැබැයි ටික දවසක් හිතේ තෙරපුණු මේ සිතුවිල්ල එලියට දාන්න මට ඕනේ කම තිබුනා.
නම් ගම් සහ ඇතැම් සිද්ධීන් උවමනාවෙන්ම වෙනස් කර ඇත . 

කාටත් හොරෙන්

සඳ
ගත රැඳී පිලි හුවා පිට

විලේ සීතල දියට වන්

නෙලුම් කොලයක් උඩ 

හැඩි ගෙම්බෙක්
පතුරයි
ඕපා දුපය 

Waiting for Erandathi

He always waited .
He waited at the usual nook at the bus stop .
Holding  the  brown paper bag  carefully with two fingers , lest it gets crushed .
She liked Rata Kaju .
Many times he wondered whether she got late on purpose . Try to understand , try to see things from her perspective  , try to forgive , allow yourself to be forgiven…h,mm .
 Then,  she always came .
The dance of the curls in the  warm Colombo breeze, The beads of sweat glistening in the sun , That slight smell of eau de cologne , that follow her like a genteel aura …
She came.

...පීරා වරලස මල් ගවසාලා
නාග ලොවින් බැස
නා ලිය ගමනින්
වරඟන පිරිවරිනා ...
මතක සිනහවෙන් මුව සනසාලා 

...සිතක උපන් දොළ සන් සිඳුවාලා
හිරුට මුවා වෙන් සඳට මුවාවෙන් ……

They hid  from the sun , the moon  and all in between.
_______________________________________________________

He finds himself waiting again . This time an older man waiting for his wife  and the miracle that happened years ago. Miracles are not one time events , he makes a mental note .
May be I can use this somewhere .

කලේ පැන් ඇත 

නැවුම් රහ නැත
 මොකද මන්දා ලිඳට වුයේ ...

පුළුස්සා ගත් රොටිය කරවී 

මොකද මන්දා ලිපට වුයේ ....

හද ගත ලුණුමිරිස රහ නැත 

මොකද මන්දා දිවට වුයේ …

…පැලේ ගහ කොළ සුළඟ ඇත 

එද සිහිල කොයි අත ගියාදෝ 

කෝල බව මුසු සිනා හඬ නැත 

සවන් බිහිරිව ගියාදෝ ….

It is not the same without them.
13 and a half days more to go.

 _________________________________________________

“Leave , him alone.  Appachchi has his own way of handling these things “
He could hear her telling the young man.

Young men want to prove themselves , to take charge and do things . Old men are a different species  , most of the time they live in their minds, with eyelids closed  .

He is waiting yet again. He recognizes the  familiar stranger, grief. …Like the people who used to stand in the bus stand long time ago.. Not spoken a word,  yet familiar .

“The hearse  has arrived , they have brought the body “    Some one says .  


He opens his eyes to the ruffle.

Erandathi is here. and she is ...