31st December eve...unfinished business

Years ago I did a photo haiku on a 31st December..This is take 2... a poem (a  bad poem)  in photos.

Just before the year ends
Buy a guitar




Write a love song






Sing it with the crowds
running to watch the fireworks
at 12 o one

Sing it in the tube 

over the shrill

of the breaks on the cold rail

End it on a happy note

satisfying

yet 

uncomfortable

PS:
All these images were taken this eve . 

When you look for images , you start to see stories . Episodes of lives .

On this 31st I saw Pizza deliverymen sharing a pizza on the pavement right off the pan . Whether it was a gift from the chef or some thing left by a customer I do not know.

A pickpocket hurriedly disappeared in to the crowds with somebody's wallet.

People in their party hats were flocking to the pier to watch the fireworks at midnight... youngsters in flocks . .. travelers with their girl friends for the night ...

I also saw an old lady smile and say "May peace be with you " at the end of the mass, to a stranger.

Life goes on , I know. Yet ,  it is time to refresh . Wishing you a peaceful 2013.

සියල්ලටම පෙර ....|| In the beginning there was

1980 දී Geert Hoftstede  ඇමෙරිකානු සඟරාවකට ලිපියක් ලිවිය. එහි අපුරු පරීක්ෂණයක නිරීක්ෂණයන් අඩංගු විය . ඔහු ලිපිය පුරාවට යත්න දැරුවේ රටක සංස්කෘතිය අනුව  යම් ආයතනයක නායකත්වය හා  දිරිදීමේ ක්‍රමයන් වෙනස් විය යුත්තේ කෙසේදැයි අවබෝධ  කර ගැනීමටයි. ඔහු එක ප්‍රශ්නයක්  ඇසුවේය . එනම් "In the beginning there was ...."    (  සියල්ලටම පෙර .......තිබුණි)  යන වාක්‍යයේ හිස් තැන පිරවීමටයි .

පිළිතුර සපයන්නාගේ ජාතිකත්වය අනුව ඔහුට විවිධ පිළිතුරු ලැබුණි.

ඇමෙරිකානු -    වෙළඳපොල 

ප්‍රංස - බලය 

ජර්මානු - පිළිවෙල 

රුසියානු - කාර්යක්ෂමභාවය 

නෙදර්ලන්තය - එකඟතාවය

නොර්වේ - සමානාත්මතාවය 

එංගලන්තය -ක්‍රමය , සැලැස්ම (system )
චීනය - පවුල 

ජපානය - ජපානය 

රටක පොදු අනන්‍යතාවයට (common identity )අනුව මේ පිළිතුර වෙනස් වෙන බවයි ඔහුගේ නිගමනය වුනේ .

ඉදින් ලාංකිකයන් හැටියට , උපන් පළාතේ හැටියට , ඉගෙන ගත් තැනෙ හැටියට අපි මේ ප්‍රශ්නයට කෙසේ පිළිතුරු දෙමුද ? අපේ සාමුහික අනන්‍යතාවය (collective identity) කෙසේ වේද ? 

මම කැමතියි ඔබේ පිළිතුරු දැන ගන්න .කරන්න තියෙන්නේ මෙච්චරයි . මේ වාක්‍ය සම්පුර්ණ කරන්න තමයි තියෙන්නේ ." සියල්ලටම පෙර .......... විය ". හැබැයි හිස්තැන පුරවනකොට, ජාතිකත්වය , ප්‍රාදේශිකත්වය , සහ අනෙකුත් බෙදීම් සහ  ඇතුලත්වීම් (divisions and affiliations) ගැන හිතන්න ඕනේ ..

 අර පරණ පරීක්ෂණය ලාංකික නියදියක කරලා නිරීක්ෂණය කරමු .

(රතු රජරට ඔබේ ප්‍රතිචාරයට ස්තුතියි . ටිකක් විස්තර එකතු කළා)

පහත දැක්වෙන්නේ ඇතැමුන්ගේ  එවැනි පිළිතුරු කිහිපයකි 

හෙළය , රාවන රාජ්ජ්‍යය , බුද්ධාගම , සාමය , කේතුමතී නුවරක් ,  දෙවියන් වහන්සේ , nothingness ,  The big bang , හිත , වැද්දෝ , ආච්චිගේ රෙද්ද , 

ආරාධනා කරමි දක්වන්නට ප්‍රතිචාර 

In a dream I faintly remember

In a dream I faintly remember

there you were

looking from far

standing oh so near
 to  the converging point

of a puddle of black water

spreading to eternity

Black water filled with thousands
of Cardinal tetras & Discus fish

with their reds and blues

and all hues in between

Dipping your toes so gently

causing ripples of pleasant thoughts

Raven tresses dancing

in the foretelling breeze

of the on coming monsoon
Then the alarm rings
at the same time as yesterday

and the day before
and there you are

saying
"Good morning sleepy head "

On the eve of 24th || 24දා හවස

Like you , I too have only heard the story .

Of the child born under a dark night

Lit by a single star.

On a cold December eve

millenniums later

Has it  come to this ?

A celebration of materialism

capatalistsm in it’s full glory

and it’s by products

Accidental charity

and the unavoidable bitter after tastes of

guilt and despair.

හැඩ ගැන්වූ වීදුරු  අල්මාරි 

නත්තල් අසිරිය වාන් දැමු 

තනි තරුවක හීනි එලිය 

මුවා වෙත් 

අහස සූරා නැගෙන 

සෙවනැලි වලට 

යදින්නට වෙන්නේ
මිදුලේ 

නත්තලට පල්ලිය වහලා 

ඉබ්බන්ට පිහාටු

"එකමත් එක රටක ලස්සන විලක හිටියලු ඉබ්බෝ දෙන්නෙක් "

"ඉබ්බෝ අවුරුදු කීයක් විතර ජීවත් වෙනවද අප්පච්චි ?"

"සමහර ඉබ්බෝ අවුරුදු සීයක් විතර"

"එතකොට අප්පච්චි , ලොකු අත්තා වගේ වෙනකොටත් මේ දෙන්න මෙහෙමම ඉඳීයි නේ "
"
ඔව් පුතු , උන්ට උන්ගේ පාඩුවේ ඉන්න දුන්නොත් ඔහොම්මම ඉඳියි "

"හරි අප්පච්චි , දැන් කථාව කියන්න "
___________________________________

මට සුවිමාලි හමුවී ඒ වන විට වසර දෙකක් පමණ ගතවී තිබුණි . උසස් පෙළ ප්රතිපල එනතෙක් නොසිට මම ලිපිකාර රස්සාවට අයදුම් කලේ ගෙදරට තවදුරටත් බරක් වීමට බැරි නිසාය . මාලිගේ කතාවද එම පොතේම තවත් පරිච්චේදයක් විය .
"වැඩිය දුර හිතන්න ඕනේ නෑ , අපි රෙජිස්ටර් කරලා පොඩි උත්සවයක් ගනිමු . ඊට පස්සේ එන විදියකට මුහුණ දෙමු " ඈ මා දෑස් දෙස බලා ගෙන පැවසුවාය . බැංකු පොතේ තිබු මුදලින් මම මංගල මුද්ද ගත්තෙමි .

ඉන් පසු මාසෙන් මාසෙට අපි ජීවත් වුනෙමු. විසිදෙවෙනිදා පඩි පත ලැබෙන විට සිතේ නැගෙන කප්පරක් බලාපොරොත්තු සහ ඊළඟ මාසයේ දහවෙනිදා විතර වෙනකොට සිතේ නැගෙන ගින්න අතරේ අපේ ජීවිත ගෙවුණි . නිවාස ණයක් ගෙන නිවෙස මිලදි ගතිමු .

3D ඇන්ඩසන් මහල් නිවාස ,
මම ණය අයදුම් පතේ ලියුවේ ආඩම්බරයෙන් පපු කුහරය පුරවා ගනිමිනි .
තෙවන මහලේ කොනේම අපේ කැදැල්ල විය . පුතුව ගෙදර ගෙන ආ දවසේ මාලි පඩිපෙළ නැග්ගේ පඩි දහයෙන් දහයට හති අරමිනි .

" ඉගන නොගත්තත් නම තියෙන ඉස්කෝලෙකට යවන්න ඕනේ " ..ආපදා ණයක් ගෙන අපි පුතුගේ ඉස්කෝලෙට තැන්පතුව ගෙව්වෙමු .

ටියුෂන් වලට ගෙවන්නට අපි ඕ ටී කළෙමු. මාලි රෑ වෙන දවසට මම හන්දියේ රාණි අක්කගේ කඩයෙන් ඉඳි ආප්ප හා මාළු හොදි පාර්සලයක් ගෙන කලින් ගෙදර ආවෙමි . මම පරක්කු වුනු දවසට මාලි කෑම මේසයට ඔලුව තබා ගෙන මම එනකන් නිදාගත්තාය

______________________________________
"මොකක්ද අප්පච්චි ඉඩෝරයක් කියන්නේ ?"

"ඒ කියන්නේ වැස්ස නැතුව ...විල් හිඳිලා ...ගහ කොළ මැරිලා ...යන කාලයක් පුතු "

"ඉතින් අර ඉබ්බෝ දෙන්නා ?"

"උන් දෙන්න ඔහේ බලාගෙන හිටිය "

"අර එදා කතාවේ වගේ කොකෙක් එනකන්ද ?"

"කොක්කු හැම ඉබ්බෙකුගේම පිහිටට එන්නේ නෑ පුතු ...උන් ඇස් දෙක තදින් වහගෙන උන්ට පිහාටු එන හැටි ගැන හීන මැව්වා ...එතකොට නිල් කැටේට වතුර තියෙන , නෙලුම් මල් පිරිච්ච විලකට උන්ටම ඉගිලිලා යන්න පුළුවන් නේ "

" හි හි ඉතින් ඉබ්බන්ට පිහාටු එනවයෑ ...මෝඩ ඉබ්බෝ "

" උන් එකම හීනය දිගටම දැක්කොත් දවසක උන්ටත් පිහාටු එනවා පුතේ "

_____________________________________

"අයිසේ බලදේව , congratulations , කොල්ලා all island third ලු නේද "
 ඒ මගේ ජීවිතයේ සතුටුම දවසයි . එතැන් පටන් සුභ පැතුම් පෝලිම ආරම්භ විය. ඒ හැම පැතුමක් පාසාම මා දෑස් සතුටු කඳුලින් තෙත් වුනි . හවස අමරේගේ “white horse එකේ සැමරීමේ” යෝජනාවෙන් අමාරුවෙන් ගැලවී, පුතා කැමතිම pineapple gateuax එකක් පැගෝඩා එකෙන් ගෙන ගෙදර ගියෙමි .

වසර ගණනාවක් ජීවත් වූ නිවස විකුණු දවසේ අප දෙදෙනා එතරම් කතාකලේ නැත . ජනේලයෙන් එපිට ශාලිකා ග්රවුන්ඩ් එකේ රෑහයියන්ගේ ගාලගෝට්ටිය නිවසේ පැවති නිහඬතාවය මකා දැමුවාද නැතිනම් එය වඩාත් තීව්ර කලාදැයි මට සිහියක් නැත .

"කොල්ලට ස්කොල් එක හම්බ උනාට ජීවත් වෙන්න සල්ලි ඕනේ . ඌ රස්සා කරන්න ගිහින් ගිය වැඩේ කරගත්තේ නැත්නම් ඔක්කොම අපරාදේ " යුතුකම් හා වත්කම් අතරේ මා සිත අතරමං විනි . .

එනමුදු බැංකු පොත් වල එකතු කල වස්තුව අපට නොතිබුණි . සන්තකයටම තිබුනේ නිවස හා මගේ පරණ නිසාන් වැගන් එක පමණි .

"මහත්තය මේ කාර් එක නම් ඉතින් පරණ යකඩ වලට තමයි " ගරාජ් එකේ සෝමේ වාහනේට තක්සේරුවක් කළේය .. ඉදින් වෙන කල හැක්කක් නොතිබුණි .

බ්රවුන් පේපර් උරයක ලු නෝට්ටු මිටිය අල්මාරියේ සාරි අතරේ සැඟවූ මාලි යතුර ගෙනවිත් මට දුන්නාය .

"කමක් නෑ බලේ ...මමත් කැමැතියි නිස්කලංක පළාතකට යන්න ...අපිට පුළුවන් ඒ පරිසරයට හැඩ ගැහෙන්න ."
වසර විස්සක් ගෙන්දගම් පොලවේ, නගරයේ දුලි අතරේ ජිවත් වූ අපට එය එතරම් ලෙහෙසි නොවන බව මා මෙන්ම ඇයද හොඳින් දැන සිටියාය .

______________________________________

“විල හිඳිලා ගියා ...ඉබ්බෝ දෙන්නට කන්න බොන්නත් නැති උනා ..කුරුල්ලෝ පියඹලා වෙන වතුර වලවල් හොයා ගෙන ගියා ...”
"ඉබ්බන්ටත් යන්නනේ තිබ්බේ හිමින් හිමින් හරි "

" ඔව් ඒ වුනාට මේ මෝඩ ඉබ්බෝ දෙන්නා ...බඩගින්නේ ඇස් දෙක පියාගෙන පියඹා යන හැටි හීන මැව්වා..."

______________________________________

"බලේ කොහෙද ඔයා ගියේ මෙච්චර වෙලා පත්තරේ ගෙන්න කියල ගිහින් ...? පුතා කතා කළා "

" ඇයි මොකද කිව්වේ ...ඇයි මේ කඳුළු ..කොල්ලට කරදරයක්ද ?" මා හිත තිගැස්සිණි .

"නෑ බලේ results ඇවිල්ලා ..කොල්ලට first class ekak ..Uni එකේ Junior lecturer post එකක් offer කරලා "..
මාලිගේ සිතේ සතුට දෙනෙත් කොනෙන් දොරේ ගලා කම්මුල දිගේ රූටා වැටුණි .

මා සිතට ද අමුතු සැහැල්ලුවක් දැනෙන්නට විය . සිතට නැගුනු මදහස දෙතොල් පුරා පැතිරෙනු දැනේ .

" දැන් සුද්දියෙක් කරේ එල්ල ගන්න ඉස්සර වෙලා හොඳ ගොවි ගම ගෑනු ළමයෙක් හොයන්න ඕනේ " මාලි දෙවන මෙහෙයුම ආරම්භ කර ඇත .

_____________________________________

"එක දවසක් උදේ පාන්දර , විල පැත්තෙන් පියාපත් නගන සද්දයක් ඇහුනා .....
තවම කුරුල්ලෝ ඇහැරිලත් නෑ ...මෙන්න බලන්න පුතේ වැඩේ ....
අර ඉබ්බන්ට අත් තටු ඇවිල්ලා ...උන් ඉගිලී යන්න තටු ගහනවා "...



පලි

මෙය අඩු වැඩි වශයෙන් මගේ කතාවයි ..ඔබේ ද කතාව විය හැක ... අතේ වත්කමට නොව හිතේ හයියට , දරුවන් රට රාජ්ජ වල යවා උගන්වා අපිට නොලැබුණු තටු අපේ පැටවුන්ට ලබා දීමට අපි සැවොම සිහින මවමු ...

The truth about trains

“Psst. Let me get you in  on a secret . 

You know , every morning when you get in that sliding door in to the 8:15…..23 minutes travel time ..just in time to work. Well you do not travel anywhere .”

Scuffy hair , old torn clothes . Stench ..(of wisdom?)..I knew the type .

“The train, sir , with all it’s  compartments is nothing but a retraining device. Much like the “Tardis”. And like my  time machine”
He points at his cardboard box . An old box which once would have held  a large home appliance. May be a fridge or  washing machine.

“You got to have a sharp mind, sir.  You gotta have the right mind set to see through all this “
He whispers  . Why is this happening to me today .. I wonder.

“For 23 minutes , they hold you in .
 Hide what’s is going around you .
While the set is being changed . While the supporting cast get in to place . While they adjust the light and the sounds . To keep the scenery going. To allow you to live the dream and  dream of life .”

.
"Now you might ask me ..How do they change all that …
 I have seen how they do it …Oneday I have opened the doors  with my hands and ran out side to see it.  
I could picture that scene .
And I saw …..

But  that is for another time my friend .  one revelation at a time."

Of course.

A day . An image . Day 7

Chicken . Duck & fried pork .

It has been an interesting week , looking for images . Small thrill injections in a mundane life.  Yes it was to be seven images , but this last one was too much to discard.

The market on a Saturday.

A Day. An Image . Day 6

Downtown Mongkok. Crowded during the weekend . People queuing up for hot Chinese soup during "winter", for cool fruit juices in the summer. Dusty all year around

A day. An image. Day 5

Shadows tell different stories than when in full light.

A day. An image - Day 4

Through the dusty window of no 78 bus .
Not a great shot , but I like it. The spill of yellow glow of  halogen lamp,  especially.

A day. An image- Day 3

The road taken = (sometimes) road back

A day. An image- day 2

Black velvet sheen of rain soaked road

A day . An image - day 1

So here goes . 7 images , 7 days.

The plan is to click an image a day .
Let them not be perfect . Shots taken with my phone camera. Still they are going to be  images of my day.

From inspiring geometric shapes that catch my eye to interesting people I see or even the last minute panic shots..Do tell what you feel


Let's commence.

Faces on a tram car passing the shadows at a crossing , in front of No 1 QRC

අනිසි වැසි

වැස්ස නොවසි 

අවැසි පමණට 

හිතේ දුක් දියවෙන්නට හේදී 

ඒත් 

වැහි දිය බින්දු ඇලවූ 

කවුළුවෙන් ලොව
පෙනෙත් බොඳවී