සමන්තිගේ සමාන්තර විශ්වය

සමන්ති අද බර කල්පනාවකය . සමහර විටක ඇය එසේය  . 
වෙනදා වාගේම අපි මේ කෙටි තාප්පය මත හිඳ  ගෙන සිටින්නෙමු .  සමන්තිට නයිට් ශිෆ්ට් වැටුන නැති දවස් වලට අපි මෙතනට එන්නේ කතාකරන්නටය . කතාව කෙසේ වුනත් , වැඩි වෙලාවක් අපි කරන්නේ මුහුණෙන් මුහුණ බලා සිටීමය . තාප්පයෙන් එහා පැත්තේ සොහොන් කොත් හැරුනාම මෙතන මරු තැනකි . නිස්කලංකය .කොල්ලෝ බෝල ගහන්නේ, අන්නාසි කාරයෝ වාතයක් වෙන්නේ නැත . කළුවර වැටුනාම තාප්පයෙන් එහා පැත්තේ සොහොන් කොත් වල  මූසල ගතිය වුවද අඩුය.  
  
සුළඟට සමන්තිගේ කෙහෙ රැල්ලක් , නළලත රඟන්නීය. සමන්ති තවමත් අහස දිහා බලාගත් වනමය . අමාවක අහස පුරා තරු ඉසිරී  ඇත .
සොහොන් කොත් දෙකක් අතර ඇඳි කොහු ලනු රෙදි  වැලක , සරමක් වේලෙන්නට වනා ඇත .  
 වැනු සරමේ කනාමැදිරියෙක් හෙමින් ගාටන්නේය .  
  
"තනි තරුවේ ....ඔබත් ඔතන ඔහොම ඉන්න ...මමත් මෙහෙම මෙතැන ඉන්නවා "  විජයගේ ගී හඬ හිසේ දෝංකාර දෙයි . 
  
"සමන්ති , මොනවද ඔච්චර කල්පනා කරන්නේ " , මගේ ඉවසීම කෙටිය . 
ඇයට කල්පනා කරන්නට බොහෝ දේ ඇත .   ඇගේ සහ මගේ නොගැලපෙන ලෝක දෙක  . උසස් පෙළ සමත් වුවද , ඇයට පියගැනිය නොහැකි වූ ඒ ලෝකය .  පේලි පේලි මහන මැෂින් වලට එපිට  ඇගේ අනාගතය. උපාධියක් අතේ තියාගෙන ලතැවෙන මගේ අනාගතය .

"අහසේ තරු කොච්චර ඇත්ද ?" . ඇගේ ඇස කොනේ කඳුළු බින්දුවක් දිලිසේ. මම මේ යථාර්තයට අකමැත්තෙමි . ඇගේ කෙටි වාක්‍ය අතරේ මාගේ පාණ්ඩිත්‍ය නිහඬ වෙයි.

"ඒ උනාට එකක් පොළොවට වැටිලා " මම,  සරම් අවකාශයේ ගාටන කනාමැදිරි තරුව දෙසට ඇඟිල්ල දිගුකරමි .....ඇගේ මුහුණේ සිහින් සිනාවක් ඇඳේ. 

"සමන්ති , මේ තරු අස්සේ කොහේ හරි තැනක ,  මීට සමාන්තර විශ්වයක , ඇති තැනක්...අද රෑ අපි දෙන්නා සතුටින් කතාකරන ". 

"සමාන්තර විශ්වයක් ...?"

" ඔව් අර සමනල විප්ලවයේ වගේ ..මර්වින් මහන වෙන ....මාලක අම්බානකට ගුටි කන ......,මමඅර දවසක කිව්වේ බ්ලොග් එකක් ගැන ...දවසක මම ලැප් එක ගෙනල්ල පෙන්නම් .."

හමන මද සුළඟට , වැලේ  සරම ලෙල දෙන්නේය . කනාමැදිරියා සරමේ කොනටම අවුත්ය .

"ඔය සල්ලි නාස්ති කරන්න එපා , ඔය ඉන්ටෙර්නෙට් කාඩ්  වලට ...මට පඩි හම්බුවෙන්න තව සති දෙකක් තියෙනවා " . ඇය පාගිල්ලෙන්  වැල්ලේ සිතුවම් අඳින්නිය .

මා සිතේ මහා බරක් එල්ලෙයි .. මහා ස්නේහයක් , මහා නයගැතිකමක්, මහා වැරැද්දක් කළා යයි හැඟීමක් ...හෙමින් හෙමින් කාන්දුවී ...මනස පිරි යයි .

මම,   අතරමන් වූ තරුව සොයමි ...ඌ සරමේ එහා පැත්තට ගොසින්ය ...."තරුව ගිහින් වගේ "

" නෑ ඌ ගිහින් සමාන්තර විශ්වයකට " ..ඒ හඬේ මට තේරුම් ගත නොහැකි මොකක්දෝ බරක් ...උගේ එලිය යාන්තමට තුනී තිරය තුලින් පෙනේ .

ප ලි 
මෙය කෙටි කතාවක් නොවේ .  දිගම දිග කතාවක මැද හරියයි . 
සමාන්තර විශ්වයක් යනු වැනු සරමේ එහා පැත්ත වැනිය ....අපි ජීවත්වන යථාර්රතයට අප පතන යථාර්තය එතරම්ම ළඟය ...