Preface
A young couple sat in the seat in front of me during my morning train commute one day last week . I recognized them from a previous occasions. They were a typical young couple , who seemed to be very much in love and did not care about the world around them .
But that day they sat apart , leaving room between them . Seemed to have had an argument as young lovers do . They have loud arguments , followed by periods of deafening silence . Their egos and , hearts bruise easily . And apologies take longer . Well, old couples know better .
I digress , As I looked at the gap in between them , I felt some one was sitting in between .
You
And me
Stuck between us
Silence
like a haze it began
and spread
Like the enigmatic creature of the cloud plains
Like the enigmatic creature of the cloud plains
who lurks at dusk
it solidified
it solidified
gaining mass
To become this
A being
Almost
(One can feel the weight
Almost)
Feel it squeeze it self in between
Like a fat man cramped in the
metro
Through the eyes , ears & nose
Through the pores
It creeps in
It creeps in
In to my head
And cloaks
The words,
thoughts ,
memories
thoughts ,
memories
“That's the point of silence isn’t it?
I hear
you think
you think
Faintly
පෙරවදන
පහු ගිය සතියේ දවසක මා ඉදිරියේ අසුනේ වාඩිවුනේ තරුන ජෝඩුවක්.වෙනදා ආදරෙන් අතඟිලි බැඳි පටලා , මුලු ලොවම අමතක කර හිඳින ඔවුන් එදා වෙනස් ය. පොඩ්ඩක් ඈතට වෙන්න ඉඳ ගත් ඔවුන් කතාබහක් නැත. තරුන ජෝඩු එසේය, හිත් ඉක්මනින් පෑරේ. සමාව ඉල්ලන්නට මැලි වෙති. පරණ ජෝඩු ඊට වෙනස්ය.
වටේ ගියා ඇති.ඉදින් අසුනේ ඔවුන් අතර ඇති හිඩැස දෙස ඇස් ගිය මට එතැන යමෙක් සිටින්නේ යැයි සිතුනි
ඔබ .
මම.
නිහඬත්වය,
වලාකුලු වනාන්තරයක
ගොම්මනේ එලියට ඇදෙන
මීදුම් සේලයක් ලෙස විත්,
ඝනිභවනය වී,
හිඳි අප අතර.
තෙරපෙමින්
දුම්රිය අසුනක තරබාරු මිනිසෙක් මෙන්
හරිබරි ගැසි
ඇස් , කන් , නස් කුහර තුලින් රිංගා
හිස් කබලට
වසා ගනී
වචන ,
සිතුවිලි,
"එහෙම තම්යි නිහඬත්වය කිව්වම"
මට ඇසේ
ඔබ සිතනු
ලාවට
Sometimes the sound of silence is deafening.
ReplyDeleteyes sometimes it is ....and darkness, blinding
Delete