2013, 2014 අතර මැද කොමාව // 31st December 2013 post

440 train rides. Give or take 10  .  My year is intermittent by them. And I type this post on the last one for  2013. A post on the 31st December has been customary on Pinchpoints. 

There's something a special about 31st of December. People go home thinking about a new day , may be.
Thinking about the old problems. With new hope. Wishing for a new beginning
 .
The lady standing in front of me, holds the pole and keeps the plastic shopping bag on the floor. I peer in to it. There's some flowers and a purple teddy bear.  I wonder.

Time is like a stream one would say. No full stops. It just flows.
Yet we need full stops, or atleast commas , semi colons. And on a 31st we take a breather.
We draw in a long breath to our lungs fill and hold it for a moment.

 From the day we landed here we made a conscious decision to unclutter our lives. While we have wavered in our resolution a few times have manged to keep it up in some aspects . We have only three plates and three cups out in the house. One has been broken for months . And the others .. well they to are in a state that should be discarded . So today we bought three new plate . We will cook a milk rice tommorow from the old rice that has been in the house and we will eat in our new plates .

Such are new years .

_______________________________________________________________

හරියටම 440ක් . දුම්රිය ගමන් 440ක් අතරමැද මගේ 2013 අවුරුද්ද ගෙවිලා . 

දෙසැම්බර් 31දා  සටහනක් තැබීම මම පුරුද්දක් හැටියට කරනවා . මේ සටහන 2013 අවසන් සටහන මම සටහන් කරන්නේ වසරේ අවසාන දුම්රිය ගමනේ දී .

කෝච්චිය පිරිලා කලින් ගෙදර යන මිනිසුන් ගෙන් . මා ඉදිරියේ සිටගෙන සිටින කත , ඈ  අතේ තිබු ප්ලාස්ටික් මල්ල බිමින් තැබුවා . එය තුල මල් මිටක් හා දම් පාට සෙල්ලම් වලහෙක් . මා සිත කතන්දරයක් ගොතන්න පටන් ගෙන .

අපේ ගෙදර යන මග තියෙනවා තැනෙන ගොඩනැගිල්ලක් . එහි පකිස්තානු ඉන්දියානු , චීන කම්කරුවන් වැඩ . හැමදාම වැඩ ඉවර වෙලා  හෙල්මට් ටික පිළිවෙලට අඩුක් කරලා ගෙදර යනවා ඔවුන් . අද කලින්ම ගොඩ ගහලා හෙල්මට් ටික . හෙට මෙහෙ නිවාඩු . අනිද්දා ඇවිත් දා ගනියි  ඒ තොප්පි ආපහු  .

කාලය ගඟුලක් වගෙයි ඇතමෙක් කියාවී . නිසල ලක්ෂයක් නැති, ඔහේ දිගටම ගලන . ඒත්  අපිට නැවතුම් ලකුණු අවැසියි  ජීවිතයට . අඩුම තරමේ කොමාවක්වත් . 

නැවතිලා පෙනහළු පිරෙන්න හුස්මක් අරන් හිමින් පිට කරන්න . 

සමහර විට අපි හිත්‍වල  පැල  කර ගන්නවා අලුත් බලාපොරොත්තු . නැත්නම් පරණ ප්‍රශ්නම 31ක් වෙනිදා ගෙදර අරන් ගිහින් පළවෙනිදා ආපහු ගෙනෙනවා . 

මෙරට ආපු දා ඉඳලා අපි අනවශ්‍ය බඩු  රැස්  කරන්නේ නෑ  කියලා තීරණය කළා.  එහෙන් මෙහෙන් අනවශ්‍ය දේ එකතු වුනත් , අපේ ගෙදර කුස්සියේ තියෙන්නේ පිඟන් තුනයි කෝප්ප තුනයි . ඔන්න මාස දෙකකට විතර කලින් එක පිගානක් බිඳුනා . අනෙක් දෙකත් අබලන් තත්වයේ . අද ගිහින් පිඟන් තුනක්ම ගෙනාවා .

හෙට අපි පරණ හාලෙන් කිරිබතක් උයලා , අලුත් පිගන් වල කනවා . අලුත් අවුරුද්දක් නේ