ජපනාට පාඩමක් ඉගැන්වීම

"ආයුබෝවන් සර් "
"ආයුබෝවන්. ජපන් coach  කෙනෙක් ඇවිල්ලා , ස්විමින් උගන්නවා  , බැඳෙන්න කැමති අය බදාදා 2ට එන්න "   මලවිගේ සර් පන්තියට ඇවිත් කිවේය .

මම මේ කතාව ගෙදර කිව්ව වෙලේ සිට අප්පච්චි කිවේ "පලයන්" කියාය .
"කොල්ලෙක් උනාම පීනන්න පුරුදු වෙන්න ඕනේ" ඔහු කිවේය  .  අත්තම්මානම් එක හෙලාම විරුද්ධ වුයේ මට හරියට පීනන්න බැරි නිසාය . ඈගේ අදහස වුයේ , පිහිනීමට හරිහැටි නොදැන වතුරට බැසීමෙන් අනතුරක් විය හැකි බැවින්, හොඳින් පිහිනීමට හැකි වූ පසු පුහුණු වීමට  යන ලෙසය .
ඇයගේ තක්සේරුව වැරදිය .  උපන්දා සිට ගඟක් පේන  තෙක් මානයක නැති පළාතක හැදුනු ,  සිස්සස්තේ පාස් වී මේ ඉස්කෝලෙට යනකන් ජීවිතේට ස්විමින්ග් පුල් එකක් නොදැකපු මට හරිහැටි නොව , කොහෙත්ම පිහිනීමට නොහැකිය .

අප්පච්චි chands එකෙන් ස්විමිං  ට්‍රන්ක්  එකක් ගෙනත් දුන්නේය . ( "දෙසිය විස්සක් උනා " ඔහු හෙමින් අම්මාට  කියනවාද මට හවස ඇසුනි .  "කමක් නෑ  පඩියෙන් පස්සේ බෙහෙත් ගන්න යමු " ඇය  පිළිතුරු දුන්නාය)

 බදාදා උදා විය . කැන්ටිමෙන් දවල්ට සීනි සම්බල් පාන් එකක් කා  , කරාමයෙන් වතුර බී පුල් එක ගාවට ගියෙමි .පපුව ඩබ් ඩබ් ඩබ් ගා ගැහෙන්නේය . ජිවිතේ පළමු වතාවට ස්විමිං  පුල් එකකට බහින්නට යන්නෙමි . ජපනා ගේ මුල් කතාවම මට ඇල්ලුවේ නැත . ඌ කිවේ ගිහින් නා ගෙන එන්න කියාය . වතුරට බහින්න ඉස්සරවෙලා නාන්නේ මොකටද , මම හිතින් ඌට බැන්නෙමි .

කෙසේ හෝ අපි වතුරට බැස්සෙමු. ජපනා මුලින් උගන්වන්න යන්නේ ගිලෙන හැටිය . එක එකාගේ ඔලුවෙන් අල්ලා  වතුරේ ඔබන්නේය . ඔලුව යට  යන්නේය , මාළු ටැංකියේ වගේ බුබුළු උඩ  එන්නේය .

මගේ වාරය පැමිණියේය .

ඔලුව යට ගියේය.වතුර පෙවුනේය . මම දඟලුවෙමි . ඉස්මොලේ දැවිල්ලක් පැතිරුණි . මා උඩට ආවෙමි . ජපනා හිනා වන්නේය . මට කන්නට කේන්තිය .

 උගන්වන්නම් ජපනාට පාඩමක් . මම යන්නේ නෑ ආයේ  ඔය කෙහෙල්මලට, ආපසු එන ගමනේදී  මම තීරණය කලෙමි.  ගිලෙන්න මම දැනුත් දන්නවනේ ...(ජබොස් එකයි , ගලුබ් තුනයි , ටටා දෙකයි, )...

මම එම තීරණය අකුරට ක්‍රියාත්මක කලෙමි . ඉන් පසු සති කීපයක් මට අසනීප වීම් , කිට් එක ගෙනෙන්නට අමතක වීම් එක දිගටම විය .

ජපනාට හොඳ පාඩමක් ඉගැන්නුවෙමි .

අදත් මට හරියට පීන්නට  නොහැක . පාඩුව ජපනාටය.


පලි ; මෙලෙස කුකුල් කේන්ති ගොස්,  මම මේ වගේ පාඩම් බොහෝ අයට උගන්වා ඇත්තෙමි . ඔවුන් අදත් ඔවුන්ට සිදුවූ පාඩු ගැන සිතමින් හුල්ලනවා වෙන්නට ඇත .