After the fall // වැටුනෙමි

Like a black hole

the gravity of shame

pulling all in

contracting

to the size

of a single atom

to nothing , thereafter

Licking my wounds, I sit.

The smell of blood

draws

Hyenas , laughing 

mockingly 

I hide my face , behind a dim grin .

කළු කුහරයක් මෙන් 

සංකෝචනය වෙන 

පරමාණුවක තරමට 

අවසන එයත් නැති වෙන

තැලුම් සීරුම්  , අතගාමින් සිටිමි මම.

ලේ පුසුඹ  දිගේ විත් 

හයිනාවන් 

සිනා වෙත් උළුක්කුවට 

සඟවා ගමි  මා වත , ව්‍යාජ විරිත්තීමකට  මුවාවී .

PS:
A true story. සත්‍ය කතාවක් ඇසුරෙනි