Yashodhara kept her eyes closed || යශෝධරා සිටියාය දෙනෙත් වසා ගත් වනම

The deep sigh
immense as the
silence
that it ripped through
The stretched gaze
that fell
soaking the span
in a dull glaze
like the Esala moon  itself
She heard

Like the waves  
that lap 
at a solemn rock
Love, washes
the painful lump 
within one’s being 
and like the sea foam itself
it takes a few grains away  
each time
She felt it 
on her nape 

As the door shut behind
in to the night
the footsteps would
melt 
the chill crept in
swiftly
in it's usual stealth
She heard it all

Yet
Yashodhara
kept her eyes
closed wide shut





_____________________________________________________

ඇසුනද 
සුසුම  
මහා හඬින් , දිග හැරුන 
නිහැඬියාව ඉරා 
නිහැඩියාවටත් වඩා  බර 

දැනුනද 
දිගු බැල්ම 
කුටිය පුරා පැතිරුන 
පාළු 
ඇසළ සඳ එලිය සේම 
  
ගැඹුරුම තැනකින් 

පටන් ගෙන
කශේරුව දිගේ දිව ගොස්
ගෙල පිටුපස
නතරවුණ 

සෙනෙහය
සංසාරයක් පුරා පැතිරුණු
රළින් සැනහෙන
ගිරිකුලක් මෙන්
වැලි කැටයෙන් කැටය
රළ රැගෙන යන

යොමා දෙසවන
අඩි හඬට
රාත්‍රියටම දිය වෙන
යශෝධරා සිටියාය
දෙනෙත් වසා ගත් වනම